Pszczyna schron polowy piechoty

   Schron jest elementem ufortyfikowanej pozycji obronnej wybudowanej w 1939 roku z myślą o żołnierzach 6 Dywizji Piechoty. Zakładano, że miasto Pszczyna stanie się niezwykle ważnym elementem polskiej pozycji obronnej. Ufortyfikowana linia biegła od rzeki Gostynki poprzez Las Kobiórski w kierunku na Starą Wieś i dalej w stronę Wisły.
   Prace budowlane rozpoczęły się w kwietniu 1939 roku i były prowadzone przez 6 batalion saperów ze składu 6 DP. Na krótko przed wybuchem wojny prace prowadzono w przyspieszonym tempie przy wsparciu Oddziału Wydzielonego „Ignacy” (dowódca płk Ignacy Misiąg) ze składu 6 DP. Planowano wybudowanie 59 żelbetowych schronów. Ich liczbę zredukowano później do 32, a ostatecznie do 24. Jednocześnie przystąpiono do budowy odrębnych schronów osłaniających miasta Rybnik i Żory. Całość nie uzyskała jednak postaci jednolitej linii obronnej, a jedynie rozproszonych pozycji. W rejonie Pszczyny powstało 14 żelbetowych obiektów, a budowa dwóch kolejnych została rozpoczęta. Wszystko wzmocniono pasem umocnień polowych. To było zbyt mało dla skutecznej obrony. To zapewne zadecydowało, że Niemcy właśnie na tym odcinku zdecydowali się na przełamanie polskiej obrony.

Walki.
   Rozpoczęły się na tym odcinku już w dniu 1 września 1939 roku. Ale Polacy zdołali zatrzymać niemieckie uderzenie. Późnym wieczorem polscy żołnierze rozpoczęli odwrót, co zadecydowało o przełamaniu ich obrony przez Niemców (na tzw. korytarzu pszczyńskim). W dniu 2 września Niemcy podeszli bliżej pszczyńskich schronów, z których zostali ostrzelani ogniem polskich ckm-ów. Jednakże tego samego dnia wieczorem Niemcy (14 Pułk Strzelców) dokonali obejścia polskich pozycji obronnych. To wymusiło na dowódcy Armii „Kraków” wydanie decyzji o ogólnym odwrocie ze Śląska.

Schron.
  Do dzisiaj w rejonie Pszczyny zachowało się 14 żelbetowych schronów polowych piechoty. Wiadomo również o dwóch fundamentach. Są to obiekty bardzo skromne, jednoizbowe (3-4 m2), których wyposażeniem był  ckm umieszczony na umocowanym do podłogi stole przy strzelnicy. Wszystkie schrony prowadziły ogień boczny. Nie zastosowano w nich żadnego rodzaju ogrzewania. Całe wolnie miejsce wykorzystano jako magazyn amunicji do ckm-u (w skrzynkach). Budowano je tanio i szybko. Widać to po bardzo słabej jakości wykonania obiektów.
   Schron w Pszczynie jest typowym przykładem jednego z 14 wspomnianych obiektów. Wykonany skromnie jako schron jednoizbowy mieścił w sobie 3-4 osoby załogi, jeden ckm i amunicję. Trudno powiedzieć, czy był zangażowany w samą walkę.

Remont.
   Remont schronu zainicjował mgr inż. Milan Sternik (Pro Fortalicium i pracownik firmy Eurodroga). Jego firma wykonywała prace dla ZAMEL-u związane z niwelacją terenu. Dzięki nim teren wokół schronu został uporządkowany, a sam schron stał się lepiej widoczny. Milan zainicjował w 2011 roku spotkanie koła terenowego „Tychy” z kierownictwem ZAMELU. Wtedy zaproponowaliśmy remont tego schronu, na co firma ZAMEL wyraziła zgodę i chęć sfinansowania tego przedsięwzięcia. Remont zakończyliśmy w 2014 roku, a schron został uroczyście otwarty podczas uroczystości 25-lecia firmy ZAMEL w dniu 14.06.2014 r. Wtedy też zorganizowaliśmy małą rekonstrukcję historyczną przy schronie pokazującą szturm wojsk niemieckich na schron, który obsadzała polska załoga. W rekonstrukcji brał udział czołg PzKpfw. II i armatka ppanc. Bofors wz. 36.

Ze względu na położenie na terenie prywatnej firmy dostęp do schronu teoretycznie jest nieograniczony, ale sam schron na chwilę obecną jest zamknięty i nie jest udostępniony do zwiedzania. Jest on wyeksponowany, a obok schronu ustawiona jest nasza tablica informacyjna.

Schron znajduje się w Pszczynie przy ul. Poziomkowej na prywatnym terenie firmy ZAMEL.